demonen aan de binnenkant van mijn ogen

Uit: Opkrabbelen - thnx K Ramaker Love to be loved ~
Vannacht werd ik om vier uur wakker van voetstappen op de trap, een uur eerder dan anders, en slapen zat er niet meer in.
Heel fijn was het om naar de #zwartelijst te kijkluisteren op Ned. 3.
Op het nieuws kwam het bericht langs:  ‘jongen in Hoorn neergestoken op kermis en later in het ziekenhuis overleden‘.
Nog Zinlozer Geweld dan anders. Altijd als het kinderen betreft, hakt het er nog harder in.

De mijne was net thuisgekomen, maar de ouders van deze jonge adolescent kunnen hem in het ziekenhuis onder een laken ophalen. Zo schrijnend. Lees de rest van dit artikel »


kreunend van het lachen weglopen

eerste liedjes

eerste liedje

Iemand vroeg me naar aanleiding van de column van gisteren of ik niet de slappe lach had gekregen bij de ‘verplichtte zucht en kreun oefening’ ?
Dat bracht behalve mijn antwoord ook weer terug hoe enorm veel het plezier in zingen mij – uiteindelijk – gebracht heeft. Eerst mijn antwoord:

Lees de rest van dit artikel »


Vakvrouwen om van te houwen

More than Words
Heerlijk om vanmorgen aan te schuiven bij De Schrijftafel, een onderdeel van het aanbod van Shades of Red. De open schrijfochtend in De Roos in  Amsterdam wordt begeleidt door Trudy van Keeken en alhoewel ik nog niet eerder met haar gewerkt heb, was het vanaf de eerste minuut thuiskomen voor de liefhebster van vrij schrijven die ik ben.
Schrijven als weg naar binnen of associatief schrijven, wil zoveel zeggen als alle middelen aangrijpen om je innerlijke criticus uit te schakelen of te omzeilen en zodoende zelf voortdurend verrast te worden door wat je schrijft.

Lees de rest van dit artikel »