geen zin in sehnsucht – wég trieste top tien

 Waltzing Mathilda vind ik een deprimerend liedje, in ieder geval op dit moment en alhoewel ik helemaal geen zin heb om al naar huis te gaan, doet I wanna go home dapper zijn best om de mineur-damp die in de lucht hangt, nog wat te benadrukken… de zon komt eventjes door maar is gelijk weer foetsjie. De hele dag miezert het al wat, veel bewolking. Alles riekt naar einde seizoen hier in Sölden.

laaghangende bewolking

Einde van welke  droom?

Overmorgen gaat de laatste lift. Zelfs het optreden van David Guetta zal waarschijnlijk niet in de Gletser Arena plaatsvinden maar ordinair unten im Tall, in een club, dus heel wat minder spectaculair, wegens de onaantrekkelijke weersomstandigheden boven.
Op het terras zijn ettelijke banken al weggehaald.  Zonet was er ook een grote uittocht van auto’s te bemerken en veel caravans en campers verlaten de kamping. Een apart sfeertje wat me ook doet denken aan einde toeristen seizoen in Turkije… beetje cholisch…
Help, nu komt ook Mister Sandman ook nog voorbij.

Welke kleur bril heb ik op?

Feitelijk is en was het een heerlijk dagje, ondanks dat ik vanmorgen vroeg het rolgordijn aan gort trok in de caravan, eenvoudigweg omdat ik té voorzichtig deed. Ook dat ik later bij terugkeer na een fikse ochtendwandeling een fles met onfris vocht wat wachtte om op andere wijze afgevoerd te worden, had omgeschopt bij het weggaan, mocht de pret niet drukken.
Dus het volgende uur ging voorbij met ‘saubermachen’ van tapijttegels met een sopje en het een en ander, und reparieren van de gordijntjes. Verder zonder veel gemor, genoeg reserves.. Al moest ik het wel even horen, maar niet meer dan logisch natuurlijk.

Ik kwam tevreden terug van een uurtje lopen,  wat absoluut beter ging dan verwacht. De hielspoor combi verstap-pijn ion de rechtervoet lijkt een terugtrekkende beweging te maken naar het schijnt. Na zelf een lekkere douche genomen te hebben, in de overigens fantastische sanitaire voorzieningen hier, ben ik lekker aan de schrijf gegaan.
Ik krijg verzoekjes binnen om boeken te recenseren en daar zeg ik geen nee tegen. Het brengt me weer in contact met mijn grote liefde, lezen. Als kind las ik soms twee boeken per dag, en had in no time en voordat ik de lagere school verliet, de hele parochie-bibliotheek, inclusief de boeken van de bovenste plank voor volwassenen, uitgelezen. Lange tijd weggeweest, begint langzaam het lezen mij weer te bekomen.
Nu begint A maid, a man needs a maid. Wie zong dat ook al weer? Neil Young? Ik doe gewoon even een Trieste Top Tien van alles wat hier langs komt… . Volgens mij is dit de melancholie/sehnsucht tape van RauthAlm feirung ende des Saisons oder so etwas..

tell Laura I love her … grrr,  und dann Angie, hoe krijgt hij het voor elkaar.
Ik ga het zo vragen, of dit zijn Sehnsucht Music Tape ist… und  so zijn we al een end in de buurt van de TTT – de Trieste Top Tien.
De volgende is een spelbreker, al zal niet iedereen het daar mee eens zijn: Sultans of Swing
Ik waag het om nog even een korte blik op het nieuws te werpen en lees iets wat ik niet wil horen… de syptomen lijken té veel op die van een goede vriend die ik enkele jaren terug verloren heb aan heftig oprukkende kanker.
Ik heb het over Marco Borsato, en hoop dat ze wiedeweerga vinden waar hij aan lijdt en dat er schnell iets aan te doen is. gelukkig zijn Dromen soms bedrog. Gute Besserung Marco!

Ik ga fijnere en ontkwellende muziek opzoeken en een bijzonder leuk uitziend boek over dromen… Straks erwtensoep en nog n fikse wandeling…
Und nein, es ist nicht sein Saison am Ende sehnsucht Tape – er hört sich die Music überhaupt nicht an, sagt Hannes. Er bemerkt es nur wann es keine Music gibt… So dass war nur mein Traum.

Wir enden mit Hart of Gold. Ach nein, ein bischen mehr aufgewecktes Love and Marriage.
Schussie aus Sölden.

---