Tijd krijgt kleur

Sound of Silence

~> Ik begin tevredenheid te voelen bij het dagelijks om vijf uur wakker worden. Vermoedelijk omdat ik iets meer energie krijg door de detox en de uurtjes slaap ervoor dan genoeg blijken te zijn om ook aan de dag te kunnen beginnen.
Iets minder blij word ik van vroeg gaan slapen, wat dan wel nodig is. Daardoor val ik ook nog steevast iedere avond op de bank in slaap, maar ook dat tij zal binnenkort wel keren.
Het begint me ook al beter af te gaan om mezelf dan gelijk onder de douche te zetten, nádat ik het droogborstelen in de praktijk gebracht heb. Dit is, net als het koud nadouchen, om de bloedsomloop te stimuleren. Beide adviezen kreeg ik als aanvullend bij de detox, maar ik ga er daarna zeker mee door. Quick Fit.
Dan het glas warm water met bitterzout en citroensap, dat is gelukkig bijna nooit lastig geweest.
Vervolgens aan de schrijf met vaste pen: 3 kantjes non-stop oftewel vrij schrijven, om het hoofd te legen en ruimte te maken voor wat en wie ik méér ben dan dat. Door sommigen ook wel Morning Pages of ochtend pagina’s genoemd.  Ik verheug me nu alweer op De Schrijftafel zaterdag .

Klaar om te happen

Vóór die tijd - ingrediënten

Gatverredamme

Twee vriendinnen vroegen of ik niet wat liever voor mezelf kon zijn, met name toen ze een foto zagen van een van de maaltijden, of althans de ingrediënten daarvan.
Op het moment dat ik de foto levensgroot op mijn scherm zag staan, begreep ik wel de turn-off factor ervan, maar de uiteindelijke maaltijd was, net als alle andere deze eerste week, ronduit verrukkelijk. Ik heb zelf vooral de sensatie dat ik juist erg goed voor mezelf zorg en dus inderdaad meer dan lief genoeg voor mezelf ben. Ik heb en neem veel tijd voor mezelf, dat zou ik enkele maanden terug egoïstisch genoemd hebben. Alle maaltijden bereid ik van verse producten en geniet er ook van. Zo kom ik steeds meer in een ritme. De maanden hiervoor was koken eerder uitzondering dan regel door de vicieuze cirkel van energiegebrek door de burnout. Deze maand wordt Insjallah de toon goed gezet voor de tijd erna.

Met de muziek mee

De stilte-meditaties in de vroege ochtend vallen me nog zwaar, want mijn hoofd maalt en maalt maar door. Waar ik er vroeger (meestal) ongelofelijk van kon genieten en het me niet lang genoeg kon duren, heeft dat nog even tijd nodig schat ik zo.
Door op mijn ademhaling en lijf te focussen, breng ik tijdens die twintig minuten mijn aandacht iedere keer weer terug van waar mijn gedachten ook maar heen vliegen, naar wat er nog geregeld en gedaan moet worden vandaag of gisteren. Maar de ingevingen die ik krijg, neem ik wel ter harte.

Gisteren werd er beneden muziek gemaakt. En hard ook. En lelijk ook.  Vingeroefenignen van een beginnend trompetist vermoed ik. Het ging me door merg en been zo in mijn eerste vroege bankslaap.
Ik heb nog twee uur de tijd gehad om me ermee te verhouden en te overwegen om wel of niet aan te gaan bellen. Toen de snerpende tonen na een kwartier overgingen in gitaarmuziek begeleidt door veel hallelujah gezang, heb ik daarvan afgezien om de blijde mensengeluiden niet te ontstemmen.
Het was zeker ook beter te verdragen. Maar tijdens de meditatie vanmorgen kwam wel bij me op dat ik een heel vriendelijk kaartje in de bus ga doen of ze mij de volgende keer willen waarschuwen als ze weer zo’n festiviteit hebben en dat het huis toch wel veel gehoriger is dan ik aannam. Mochten ze ook last van mij hebben, dan hoor ik dat ook graag.

1. Sound of Silence – Live – Simon and Garfunkel – only sound
2. Sound of Silence – weer live – Simon and Garfunkel – kippevel, wat een tekst eigenlijk…Timeless

3. Bear with me – prachtige intro vd mannen in 2011 en weer die tekst…

en huilend van ontroering en wie weet wat nog meer sluit ik af. Op naar de ontbijtsalade.

---