Pissig

Na  twee dagen seminar zie ik vanmorgen bij het opstaan twee vellen papier geopend op mijn computer liggen, en weet daardoor dat dit mijn onmiddellijke aandacht behoeft. Het is een brief van de school van mijn zoon, met een formulier erbij om door beiden getekend te retourneren, of om dat te laten. Dat laatste houdt dan vervolgens in dat ik akkoord zou gaan met het volgende beleid:

“School geeft er de voorkeur aan dat ouders van 18+ leerlingen nog steeds hun kind afmelden bij ziekte of opbellen voor tandarts of dokter bezoek”.

Hoe betuttelend kun je zijn.

Een achttienjarige is bij wet mondig verklaard in een groot aantal zaken, en precies daarom moeten ze ook zo’n brief sturen, met onze beider handtekeningen.

Hij/zij is stemgerechtigd en dan zou je hem/haar op school klein blijven houden, en in mijn ogen niet serieus nemen, door nog steeds de ouders verantwoordelijk te stellen voor (melding van) af- en aanwezigheid op school. Al zullen ze een en ander ongetwijfeld goed kunnen onderbouwen, ik vind het je reinste betutteling.
Dat ze ook nog durven toe te passen dat niet-tekenen automatisch inhoudt dat ik briefjes blíjf schrijven en telefoontjes blijf plegen bij ‘verzuim’ vind ik ronduit schandalig.
Het getuigd daarnaast van weinig inzicht in hoe je jongvolwassenen meer vertrouwd kunt maken met verantwoordelijkheden en bevestigd feitelijk de twijfels die ik al had over de school. Niet over de (meeste) afzonderlijke docenten, hun goodwill of hun capaciteiten, maar twijfels over het beleid.

In een adem en dus in één zin zetten ze er in de brief ook nog bij dat je bij ondertekening ook al of niet akkoord gaat dat je met een eigen inlog als ouder online naar tussentijdse examen uitslagen kunt. Met andere woorden, jij of je kind kunt niet kiezen voor de ene optie wel en de andere niet. Aardig manipulatief dus en allesbehalve chique.  Nou heeft mijn zoon totaal geen problemen met als ik zijn cijfers weet, hij is zelf de eerste die ze roept, goed of slecht, dus dat is bij ons geen issue. Wel verheugd hij zich er al een paar maanden op geen briefjes van mams meer mee te hoeven nemen en zelf zijn woord te mogen doen, en zei vanmorgen: “Voor mijn cijfers log je maar gewoon in met mijn wachtwoord hoor.

Het was mij dus een waar genoegen om het volgende mede te ondertekenen:

“Hierbij geef ik mijn ouders *geen* toestemming om voor mij ziekteverzuim of afwezigheid voor doktersbezoek of andere reden aan school te melden”.